મારે પાલવડે બંધાયો જશોદાનો જાયો,
આખા રે મલકનો માણીગર મોહન
એક નાની શી ગાંઠે ગંઠાયો
જશોદાનો જાયો…
મારે પાલવડે બંધાયો જશોદાનો જાયો.
એવો રે બાંધ્યો કે છૂટ્યો ના છૂટે
આંખ્યુંના આંસુ ભલે ખૂટ્યા ના ખૂટે
આજ ઠીક લાગ હાથ મારે આવ્યો જશોદાનો જાયો…
મારે પાલવડે બંધાયો જશોદાનો જાયો.
મારે કાંકરીયા ને મટકી ફૂટે
મારગ આવી મારા મહીડા નીત લૂંટે
મુને લૂંટતા એ પોતે લૂંટાયો જશોદાનો જાયો…
મારે પાલવડે બંધાયો જશોદાનો જાયો.
સ્થંભ વિના આખું આકાશ લટકાવ્યું
મહીં ચંદ્ર-સૂરજ-તારાનું તોરણ ટીંગાવ્યું,
સહુને ટીંગાવનાર, લટકંતો લાલ,
મારા પાલવની કોરે ટીંગાયો જશોદાનો જાયો…
મારે પાલવડે બંધાયો જશોદાનો જાયો.
-અવિનાશ વ્યાસ
No comments:
Post a Comment