મને મનગમતી સાંજ એક આપો :

અણગમતું આયખું લઈ લ્યોને, નાથ ! મને મનગમતી સાંજ એક આપો :

કે ક્યારનો મૃગજળમાં ઝૂરતો તરાપો…

 

ખરી પડ્યાં પાંદડાંને હાથમાં લઈને મેં આંખોમાં રોપ્યું એક ઝાડ :

પંખીનાં લાડ કદી નીરખ્યાં નથી કે નથી સાંભળ્યો મેં નભમાં ઉઘાડ.

થીજેલાં જળમાં આ સૂતેલી માછલીને અર્જુનનો મત્સ્યવેધ આપો.

 

મને આપો એક સાંજ, મને આપો એક રાત મને આપો એક એવો આશ્લેષ 

ફરફરવા લાગે આ સાતસાત જન્મોના તાણીને બાંધેલા કેશ !

મારાથી સાવ મને અળગી કરીને નાથ, કાયમની કેદ મને આપો ! 

-જગદીશ જોષી