કાવ્યતૃષા

પ્રભુએ બંધાવ્યું મારું પારણું રે લોલ

પારણીએ ઝૂલે ઝીણી જ્યોત રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

નભથી પધારી મારી તારલી રે લોલ

અંગે અંગે તે ઓતપ્રોત રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

લેજો રે લોક એનાં વારણાં રે લોલ

પુત્રી તો આપણી પુનાઈ રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

ઓસરિયે, આંગણિયે, ચોકમાં રે લોલ

વેણીનાં ફૂલની વધાઈ રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

અમૃત દેવોનું દિવ્ય લોકમાં રે લોલ

લાડલી આ લાવી ઘેરઘેર રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

સરખાં સહુ હેત એને સીંચજો રે લોલ

લીલાં સપનાંની જાણે લ્હેર રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

ગૌરીના ગીતની એ ગુલછડી રે લોલ

દુર્ગાના કંઠનો હુંકાર રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

બાપુની ઢાલ બને દીકરો રે લોલ

કન્યા તો તેજની કટાર રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

ઉગમણે પ્હોર રતન આંખનું રે લોલ

આથમણી સાંજ અજવાસ રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ 

રમતી રાખો રે એની રાગિણી રે લોલ

આભથી ઊંચેરો એનો રાસ રે

અદકાં અજવાળાં એની આંખમાં રે લોલ

-મકરંદ દવે