કાવ્યતૃષા

પકડો  કલમ  ને  કોઈ પળે, એમ પણ બને

આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને


જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી હોય ત્યાં

મન પહોંચતા  જ પાછું વળે, એમ પણ બને




એવું   છે  થોડું  છેતરે  રસ્તા   કે  ભોમિયા

એક પગ  બીજા પગ ને છળે, એમ પણ બને



જે શોધવામાં  જિંદગી  આખી  પસાર થાય

અંધારું   ઘરને    ઘેરી   વળે, એમ પણ બને




તું  ઢાળ  ઢોલિયો,  હું  ગઝલનો  દીવો  કરું

ને  એ જ  હોય  પગની તળે, એમ ૫ણ બને


-મનોજ ખંડેરિયા