કાવ્યતૃષા

હરિ તો હાલે હારોહાર…

હું જાગું ઈ પહેલાં જાગી ખોલે સઘળા દ્વાર
હરિ તો હાલે હારોહાર.
નહિતર મારાં કામ બધાં ના ઉકલે બારોબાર ?
હરિ તો હાલે હારોહાર.

ખૂબ ઉકાળે, બાળે, ગાળે, દ્વેષ રહે ના લેશ
પછી કહે થા મીરાં કાં ધર નરસૈંયાનો વેશ
હું ય હરખની હડી કાઢતો ધોડું ધારોધાર
હરિ તો હાલે હારોહાર.

વાતેવાતે ઘાંઘા થઈ થઈ ઘણાય પાડે સાદ
સાવ ભરોસે બાથ ભરી જે વળગે ઈ પ્રહ્‍લાદ
તાર મળ્યે ત્રેવડ આવે ઈ નીરખે ભારોભાર
હરિ તો હાલે હારોહાર.

મુઠ્ઠીમાં શું લાવ્યા એની ઝીણી એને જાણ
પ્‍હોંચ પ્રમાણે ખાટામીઠા પણ જે ધરતા પ્રાણ
એની હાટ્ડીએ હાજર ઈ કરવા કારોબાર
હરિ તો હાલે હારોહાર.

 -કૃષ્ણ દવે