લઈ જા દરિયા પાર....
મુને તારી કંઈ વાતોનો રંગ એવો લાગ્યો કે લથબથતી હાલી હું બહાર....
પહેલી આ પ્રીતનો છાંટો જ્યાં અડ્યો ત્યાં ઊડતી રે સમણાંની હાર...
મને લઈ જાને દરિયાની પાર....
આંગણ આવીને ઊભો મનનો માનેલ એને દેખીને સાન - ભાન ભૂલી
મેઘધનુ રંગોની લાલીમા પાથરતી ઓરતાની વણઝારું ખૂલી
પ્રીતના ગુલાલભર્યા વાસંતી વેલડામાં મહેકાવી જીવતરનો સાર.....
મને લઈ જાને દરિયાની પાર.....
રેશમિયે ઢોલિયે રે હુંફાળી સેજ પરે પાંખાળા ઓરતાઓ ઊડે
શ્વાસો ભરીને હવે સંગે વિતાવવાની ઘટનાઓ આંખડીમાં બૂડે ?
આછેરાં દર્શનમાં પ્રીત તારી પીવાનું ઝંખન ઝબૂકતું અપાર.....
મને લઈ જાને દરિયાની પાર.....
-- હર્ષિદા દીપક
No comments:
Post a Comment