કાવ્યતૃષા

ગાય છે  ને  ઘૂમે  છે  એમ  જિંદગી  મારી

રાત્રિએ  દળે  દળણાં  જેમ  કોઈ દુખિયારી 

એમ તુજ  વિચારોને  ભૂલવા  ચહે  છે  મન

ત્યાગની   કરે  વાતો   જેમ  કોઈ   સંસારી

રંગ   એ   રીતે   પૂર્યાં    કુદરતે  પતંગામાં

જે રીતે  ચિતા આગળ  હો સતીને શણગારી 

પૂર્વમાં  સરિત  કાંઠે  એમ  સૂર્ય  ઊગ્યો  છે

બેડલું  ગઈ  ભૂલી   જાણે  કોઈ  પનિહારી!

એ   રીતે  પડી  આંટી   મારી  હસ્તરેખામાં

ગૂંચવાઈ  ગઈ   જાણે   જોઈને   દયા  તારી 

બુદ્ધિ આજ એ રીતે  લાગણીને વશ થઈ ગઈ

જઈ  ઢળે  ઉષા  ચરણે  જેમ  રાત  અંધારી

તાપ કંઈ ‘ગની’ એવો  જિંદગી ખમી રહી છે

થઈ  ગઈ  છે  વર્ષાની   જાણે  પૂર્ણ   તૈયારી!

-ગની દહીંવાલા