ફૂલનો પવન લોચન મારે વાયો,
આકાશ ભરાય એટલી સુગંધ લાવ્યો.
કોઈ તરૂ ના, કોઈ ના ડાળી, કોઈ ના ડાખળી, પાન;
ફૂલનો ફુવાર એકલો ફૂટે જેમ કવિના ગાન:
ફૂલનો સૂરજ હૃદયે વાવ્યો, ફૂલનો વળી છાંયડો છાયો.
ફૂલની નદી, ફૂલનું તળાવ, ફૂલનું નાનું ગામ,
ફૂલનો દીવો, ફૂલહિંડોળો, ફૂલમાં ફોર્યા રામ;
કાળને સાગર જાત ડૂબી ત્યાં તરતાં ફૂલથી
ફાવ્યો.
ફૂલનો પવન લોચન મારે વાયો.
-પ્રિયકાંત મણિયાર
No comments:
Post a Comment