કાવ્યતૃષા

પતંગિયું  કહે  મમ્મી,  મમ્મી, ઝટ  પાંખો પહેરાવ,

ઊઘડી ગઈ છે સ્કૂલ અમારી, ઝટ હું ભણવા જાઉં.

બીજાં  કરતાં  જરાક  જુદી  છે  આ મારી  સ્કૂલ,

જેના પર  બેસી ભણીએ  તે  બૅંન્ચ નથી,  છે ફૂલ;

લીલીછમ્મ પાંદડીઓ  કહે છે  જલ્દી જલ્દી આવ,

પતંગિયું  કહે  મમ્મી,  મમ્મી, ઝટ  પાંખો પહેરાવ.

પહેલાં  પિરિયડમાં તો  અમને  મસ્તી ખૂબ પડે છે,

ઝાકળનાં ટીપાંઓ  જ્યારે  દડ, દડ, દડ, દદડે છે;

કિરણો   સાથે  રમીએ  છીએ   પકડાપકડી  દાવ,

પતંગિયું  કહે  મમ્મી,  મમ્મી, ઝટ  પાંખો પહેરાવ.

લેશનમાં  તો   સુગંધ  આપે   અથવા  આપે  રંગ,

બધાં જ  દફતર ખૂલે  ત્યાં તો  નીકળે એક ઉમંગ;

મધમાખી  મૅડમ   કહે   ચાલો  મીઠું   મીઠું  ગાવ,

પતંગિયું  કહે  મમ્મી,  મમ્મી, ઝટ  પાંખો પહેરાવ.

-કૃષ્ણ દવે