અમથી અમથી મૂઈ ઓલ્યા માંડવાની જૂઈ!કંપી કંપીને એ જીવન જીવી ગઈઝંખી ઝંખીને એ તરસી ગઈએની કાયામાં સુવાસ, જોબન શમણાનો ઝંકારધૂપછાંવની ગોરી તોયે ધૂપથી ડરી ગઈસનમ ક્ષણની બની ગઈ અને અમથી ખરી ગઈ!ચૂમી લીધું રે ચરણ, જૂઈનું કીધું રે હરણકે આવ્યો ઊડીને પવન, જૂઈનું જોયું રે કફન એને ઝાકળમાં નવડાવી, એને ધૂળમાં પોઢાડીસૂરજ આગમાં સળગાવી, એની માનીતી જૂઈ!
જિતુભાઈ પ્ર. મહેતા
No comments:
Post a Comment