કાવ્યતૃષા

રાણાજી અમે મેવાડી મીરાંની નાતનાં 
રાણાજી અમે ટહુકાતી પીડાની જાતનાં
આંખ ઊઘડે છે હવે સૂની સવાર અને ડાળે ગુલાબ કેરો ગોટો 
મંદિરની ઝાલરનાં મોતી વિણાય નહી લટકાવી કાનજીનો ફોટો 
રાણાજી અમે ખળખળતાં ઝરણાનાં પ્રાંતનાં
રાણાજી અમે મેવાડી મીરાંની નાતનાં 
જંગલમાં જેમતેમ ઊગ્યા છે થોર એમાં વાંસળીના સૂર કેમ ભાળું
ખુલ્લાં મેદાન મને તેડાવે રોજરોજ ક્યાં લગ હું કહેણ એનાં ટાળું ?
રાણાજી અમે ટળવળતાં હરણાંની જાતનાં
રાણાજી અમે મેવાડી મીરાંની નાતનાં 
ગઢ રે ગિરનાર તણી ટોચે ચડીને અમે સળગાવ્યાં ઈચ્છાનાં તાપણાં
પાણી વચાળ રહ્યા કોરા તે આજ અમે પાણીને થઈ ગ્યાં અળખામણાં
રાણાજી અમે તરતા એક તરણાની ભાતનાં
રાણાજી અમે મેવાડી મીરાંની નાતનાં
-મધુમતી મહેતા