કાવ્યતૃષા

દીકરો :
પપ્પા, મને એક થાય છે સવાલ તમે મમ્મીને કઈ રીતે ગોતી?
નહોતો મોબાઈલ, નહોતી કંઈ વેબસાઈટ એફબી પણ ક્યાંય નહોતી ..........
ઝાકળથી લથબથ તાજા ગુલાબનું આપેલું ફૂલ કોણે પહેર્યું ?
વાદળ જેવું કૈંક આંજીને કોણ કોનામાં જઈ વરસેલું?
સપનાની જેમ કોઈ અધખુલ્લી બારીએથી તમને એ રોજ રોજ જોતી?.......
બાપ :
નજરુંના હિંચકે બેસીને રોજ અમે સપનાની ચોકલેટ ચાખી;
સમજાવું કેમ તને ખોબો ભરીને અમે પીધી'તી નદીયું આખી,
ટૂંકમાં કહું તો મેં ગણી હતી વીજળી, એણે પરોવ્યું'તું મોતી.....