કાવ્યતૃષા

પેલ્લા વરસાદનો છાંટો મુને વાગિયો  હું પાટો બંધાવાને હાલી રે

વ્હેંત વ્હેંત લોહી કાંઈ ઊંચું થિયું ને જીવને તો ચડી ગઈ ખાલી રે




સાસુ  ને  સસરાજી અબઘડીયે  આવશે  કાશીની  પૂરી કરી જાતરા રે

રોજિંદા ઘરકામે ખલ્લેલ પહોંચાડે મુને આંબલીની હેઠે પડ્યા કાતરા રે




પિયુજી  છાપરાને બદલે  જો આભ હોત તો બંધાતી હોત  હું યે વાદળી રે

પેલ્લા વરસાદનો છાંટો મુને વાગિયો  હું પાટો બંધાવાને હાલી રે




માણસ કરતાં હું હોત મીઠાંની ગાંગડી તો છાંટો વાગ્યો કે જાત ઓગળી રે
વ્હેંત વ્હેંત લોહી કાંઈ ઊંચું થિયું ને જીવને તો ચડી ગઈ ખાલી રે




ગીતઃ અનિલ જોશી