કાવ્યતૃષા

નેજવાને  પાંદડે  પોઢ્યા  માધવ તમે  એટલે  હું  પાન  નહીં  તોડું




ધખતી  બપોરમાં  બળતું  વેરાન  બધે  ઊના  તે  વાયરા  ફૂંકાતાં

બંધ કરું  પોપચાં  તો મળે  સ્હેજ  છાંયડી એટલે વેરાન નહીં છોડું

ભાદરવે તડકાનાં પૂર ચડ્યા એટલાં કે છાંયડાઓ જાય છે તણાતા!

પીળચટ્ટા  ગીતમાંથી  ઊડીને પતંગિયાં  આવળના ફૂલ  થૈ છવાય!
નેજવાને  પાંદડે  પોઢ્યા  માધવ તમે  એટલે  હું  પાન  નહીં  તોડું


આવા  વેરાનને  બાંધતાં  દોરીને   જેમ  વગડાનું  ગાન  પડે  થોડું
આવળનાં ફૂલ  પીળા રંગનાં ખાબોચિયાં  એમાં  વેરાન પડી ન્હાય!


નેજવાને  પાંદડે  પોઢ્યા  માધવ  તમે  એટલે  હું  પાન  નહીં  તોડું


રચનાઃ અનિલ જોશી