કાવ્યતૃષા

જાગો ને જશોદાના જાયા ! વ્હાણલાં રે વાયા‚

તમારે ઓશીકડે મારાં ચીર તો ચંપાયા…
જાગો ને જશોદાના જાયા ! વ્હાણલાં રે વાયા…

પાસું રે મરડો તો વા’લા ! ચીર લઉં હું તાણી રે‚
સરખી રે સૈયરું સાથે જાવું છે પાણી રે…
જાગો ને જશોદાના જાયા ! વ્હાણલાં રે વાયા…

પંખીડા બોલે રે વા’લા ! રજની રહી થોડી રે‚
સેજલડીથી ઊઠો વા’લા ! આળસડાં મરોડી રે…
જાગો ને જશોદાના જાયા ! વ્હાણલાં રે વાયા…

તું ને સાદ રે પાડું તો વા’લા ! સૂતાં લોકું જાગે રે‚
અંગુઠો મરડું તો મારા દલડામાં દાઝે…
જાગો ને જશોદાના જાયા ! વ્હાણલાં રે વાયા…

સાસુડી હઠીલી વેરણ‚ નણદી મારી જાગે રે‚
પેલી રે પાડોશણ ઘેરે વલોણું ગાજે…
જાગો ને જશોદાના જાયા ! વ્હાણલાં રે વાયા…

જેને જેવો ભાવ હોયે‚ તેને તેવું થાવે રે‚
નરસૈયાના સ્વામી વિના વ્હાણલું ના વાયે…
જાગો ને જશોદાના જાયા ! વ્હાણલાં રે વાયા…

નરસિંહ મહેતા