કાવ્યતૃષા

મા મને છત્રી લઇ આપ તું એવી
કે પલળી પલળીને થાઉં કોરી
ઝરમરનો કક્કો એ જાણું નહીં
ને તોયે મુશળધાર મેઘ લાઉં દોરી

હે છત્રી ઓઢીને મા ચાલી હું,
લીલાછમ વગડાને વીણવા
ઝાડે ઝાડે જઇ હું ઉભી રહું,
ધોળા ફોરાના ફૂલડાને ઝીલવા

ગુંથી દે મઘમઘતો ગજરો
મા વીજળીની દોરી લાઉં ચોરી
મા મને છત્રી લઇ આપ તું એવી
કે પલળી પલળીને થાઉં કોરી

હે ઘાસમાં ગોળગોળ મારું ગોઠીમડા
ને વાદળના હીંચકે હીંચું
ચાતકના ટોળા જો આવે ફરફરતા
તો આખું આકાશ એને સીચું

ટપ ટપ ટપકે છે નેવાં
કે છત્રીએ વળગી છે આજ એક છોરી
મા મને છત્રી લઇ આપ તું એવી
કે પલળી પલળીને થાઉં કોરી

મારી છત્રીએ સાત સાત રંગ
ભીના ટહુકાના ગીતડા ગાય
કાગળની હોડીમાં બેસી બેસીને
ઝીણા સોણલાઓ આવે ને જાય

છબછબીયાં કરવા દે, કપડા ખરડવા દે
વાદળ ઘસીને થઇશ ગોરી
મા મને છત્રી લઇ આપ તું એવી
કે પલળી પલળીને થાઉં કોરી